گروه‌درمانی یک شکل از روان‌درمانی است که در آن یک گروه کوچک از افراد (معمولاً از 5 تا 15 نفر) به همراه یک یا چند مشاور یا تسهیلگر آموزش دیده به طور منظم دیدار می‌کنند. در گروه‌درمانی، اعضا تجربیات، احساسات و مشکلات خود را در یک محیط حمایتی و محرمانه با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند. چارچوب جلسات گروهی فرصت منحصربه‌فردی را برای اعضا فراهم می‌کند تا با دیگرانی که ممکن است با چالش‌های مشابه روبرو باشند، ارتباط برقرار کنند و احساس تنها نبودن و معتبر بودن مشکلاتشان را تجربه کنند.
انواع مختلفی از گروه‌درمانی وجود دارد، از جمله گروه‌درمانی تحلیلی. در گروه‌درمانی تحلیلی، تمرکز بر بررسی افکار، احساسات و رفتارهای ناخودآگاه در زمینه پویای گروه است. اعضا تشویق می‌شوند که تجربیات گذشته و روابط خود را، همچنین روش‌هایی که با دیگران در گروه تعامل می‌کنند، بررسی کنند.
گروه‌درمانی می‌تواند برای یک مجموعه گسترده‌ای از مسائل سلامت روان مؤثر باشد، از جمله افسردگی، اضطراب، آسیب‌های روانی، سوءمصرف مواد و مشکلات روابطی. این فرصت‌های متعددی را نسبت به درمان فردی فراهم می‌کند، از جمله ارائه چندین دیدگاه، ترویج حمایت اجتماعی و یادگیری بین‌افرادی، و ارائه فرصت‌های بازخورد و بینش از همکاران.
به طور کل، گروه‌درمانی می‌تواند یک شیوه درمانی ارزشمند برای افرادی باشد که به دنبال حمایت، رشد و شفا در یک محیط همکاری و تعاملی هستند.
درمان گروهی روان‌تحلیلی می‌تواند به خصوص برای افرادی که به دنبال درک عمیقی از خود، روابط و عوامل پایه‌ای کمک‌کننده در مشکلات روانی‌شان هستند مفید باشد. با شرکت در یک فرآیند همکاری و تفسیری در محیط گروهی، شرکت‌کنندگان می‌توانند به برداشت‌های ارزشمندی دست یابند، استراتژی‌های مقابله سالمتری توسعه دهند و تحولات عمیقی در زندگی‌شان تجربه کنند.
